Practice getting the meanings of the following phrases and sentences until you can do so instantaneously and effortlessly.    Also practice pronouncing the words aloud while thinking of their meaning.

  1   Fâma scrîptôrês alit.
  2   Fâmâ scrîptor valet.
  3   Fâma scrîptôrem scrîbere adiuvat.
  4   Laudês scrîptôrês adiuvant.
  5   Tê scrîbere laudês adiuvâbunt.
  6   Illî Caesarem nôn dîligunt.
  7   Hunc ego dîligô.
  8   Tê dîligimus.
  9   Eôs dîligimus.
  10   Nôs dîligimus.
  11   Illa dîligitis.
  12   Illôs numquam vîdimus, sed hôs dîligimus.
  13   Bonî bonôs dîligunt.
  14   Illî sê dîligunt.
  15   Illî sê ipsôs dîligunt.
  16   Cônsul ipse mê dîliget.
  17   Cônsul mê ipsum dîligêbat.
  18   Ille cônsul nôn solum sê dîligit sed etiam sê amat!
  19   Illa vitia servâre nôn debêmus.
  20   Litterâs Graecâs Rômânî saepe dilêxêrunt.
  21   Hâs fêminâs dîligêbat nostra rêgîna.
  22   Dîlige eum.
  23   Dîlige scrîptôrem illôrum librôrum.
  24   Dîligite sapientiam antîquam.
  25   Hî virî patriam dîligunt.
  26   Dîligô tuam fîliam.
  27   Dîligitne mê?
  28   Suum magistrum dîligêbat.
  29   Suâs dîvitiâs amittêbant.
  30   Nôn possum hâs culpâs dîligere.
  31   Tû mê dîligês et valêbis.
  32   Mê amâre numquam poteris.
  33   Tê tamen ego semper amâbô.
  34   Hoc idem illî hominês sentiunt.
  35   Suôs dîligunt. Sua dîligent.
  36   Dîvitiae tibi venient.
  37   Sed nullum bonum ex cupiditâte venit.
  38   Dîvitiâs vêrae virtûtis habêbunt.
  39   Hic dîvitiâs suâs amîsit.
  40   Quisque suâs dîvitiâs aliîs dedit.
  41   Quisque vir bonus eâs aliîs dedit.
  42   Cicerô ipse dîvitiâs habêbat.
  43   Ante illud bellum, istî multâs dîvitiâs habêbant.
  44   Laus et dîvitiae tibi multam fâmam dabunt.
  45   Fortunâtus est quod nullâs dîvitiâs habet.
  46   Estne illa fortunâta quod multa bona habet?
  47   Signum eî dabat soror eius.
  48   Timôrem Deî docêbô vôs.
  49   Nam nêmô sine eô vîvere potest.
  50   Tê servâre nunc potest.
  51   Deus ipse ad tê veniet.
  52   Quisque doctus haec intellegit.
  53   Iste malus eum necâre audêbit.
  54   In illâ hôrâ tû tê servâre nôn potes.
  55   Mâter diû fortûnâta erat.
  56   Fîliae fîliîque cum eâ fêminâ remanêbant.
  57   In illô annô nôbis signum dedêrunt.
  58   Tû ipse hoc audivistî.
  59   Ego ipse haec facta vîdî.
  60   Ille autem ipse nôn vîdit haec.
  61   Terra ipsa nunc valet.
  62   Vênistî, vîdistî, vîcistî.
  63   Tê bonum hominem Cicerô ipse habet.
  64   Illum hominem habeô magnum.
  65   Caesarem stultum Cicerô nôn habêbat.
  66   Prô Cicerône veniet sine morâ ille vir.
  67   Propter perîcula magna creâvêrunt Cicerônem cônsulem.
  68   Eius côpiae ôlim erant in illâ terrâ.
  69   Vîdî dîvitiâs eius ipse.
  70   Vîdî dîvitiâs eius ipsâs.
  71   Per multâs viâs fûgêrunt.
  72   Proptem timôrem diû fugiêbâmus.
  73   Tû tuôs librôs semper nimis laudâs.
  74   Numquam ipse meôs librôs laudabô.
  75   In corpore sanô
  76   Multa morbôrum remedia invenîre poterimus.
  77   In corpore sanô multa remedia morbôrum inveniêmus.
  78   Per illa loca aspera
  79   Nautae fugiêbant.
  80   Illî nautae ad suam patriam fugient.
  81   Per illa loca aspera fugiunt illî malî nautae.
  82   Propter pecûniae cupiditâtem illî fugiunt.
  83   Nêmô eôs nunc servâbit.
  84   Neque ego neque illa tê servâre potest.
  85   Vîvent fortûnâtae doctae cum amîcîs cârîs.
  86   Signum tibi dabô.
  87   Da mihi signum.
  88   Eadem signa mihi dedêrunt ubi venêrunt.
  89   Acerba senectûs hominem necâre potest.
  90   Dî hominês rêgês faciunt.
  91   Dî prîncipia vitae creâvêrunt.
  92   Hic locus tibi est, et haec loca eîs.
  93   Est in lîberâ cîvitâte nullus locus rêgibus.
  94   Bonus locus et magnus autem erit bonîs hominibus.
  95   Corpora intellegunt hî medicî.
  96   Hî medicî corpora hominum bene intellegunt.
  97   Mâter paterque haec mea facta laudâvêrunt.
  98   Per sê sine pecûniâ vîvêbant.
  99   Quisque senex hoc bene intellegit.
  100   Illî fortûnâtae mê iungam.
  101   Ôlim Rômânî magnî fuêrunt.
  102   Diû dîvitiâs multâs habêbant.
  103   Ante bellôs magnôs fortûnâtî erant.
  104   Nûper suam sapientiam amîsêrunt.
  105   Propter vitia sua patriam amîsêrunt.
  106   Nostrum perîculum etiam magnum est hodiê.
  107   Sapientiâ vitia nostra vincêmus.
  108   Nôn dêbêmus illa vitia alere.
  109   Nostrôs puerôs alere dêbêmus.
  110   Amîcî nostrî
  111   Amîcî eius
  112   Hâc viâ venêrunt amîcî Cicerônis.
  113   Facta eius
  114   Facta eius illum superâbunt.
  115   Possuntne facta Caesaris verba Cicerônis superâre?
  116   Cicerô Caesarem sêcum numquam iunget.
  117   Post illam hôram
  118   Hî poenâs dant.
  119   Post illam hôram adulescêntês poenâs dabunt.
  120   Multîs verbîs bonîs Cicerô suôs amîcôs laudâvit.
  121   Magister eôs docet.
  122   Nôs magister haec docet.
  123   Is eôs id docet.
  124   Cicerô nôs vêritâtem dê cîvitâte nostrâ docet.
  125   Cicerô illôs vêritâtem dê cîvitâte eôrum docuit.
  126   prîncipia bonae vîtae
  127   Philosophia nôs prîncipia bonae vîtae docêbit.
  128   Philosophia hominês haec vitia nôn docet.
  129   Aluêrunt vitia.
  130   Nostra tempora mala vitia aluêrunt.
  131   Nûper Caesar Asiam superâvit.
  132   Hominês Asiae lîbertâtem suam amîsêrunt.
  133   Cicerô filiam suam nûper amîsit.
  134   In illô bellô cecidit ille vir bonus.
  135   Patientiâ et amôre illa bona rêgîna diû valêbat.
  136   Labôre et virtûte Rômânîs antîquîs cîvitâtem servâvêrunt.
  137   Nullam culpam in hîs habet illa bona fêmina.
  138   Eius glôria remanet magna.
  139   Amor totîus nâtûrae
  140   Cicerônî erat magnus amor totîus nâtûrae.
  141   Amôrem magnum semper habêbat.
  142   Caesarî erant multa vitia et multa virtûs.
  143   Multâs ratiônês bellî habent illî populî.
  144   Nostrae culpae
  145   Parvô tempore culpârum nostrârum poenâs dabimus.
  146   Discipulî vêrae philosophiae amôrem magnum hârum virtûtum habent.
  147   Bona vîtae
  148   Sine vîtae bonîs nôs fortûnâtî nôn esse poterimus.
  149   Philosophiâ autem beâti esse poterimus.
  150   Ubi ôtium vêrum invenîre poterimus?
  151   Culpîs nostrîs nôn valêmus.
  152   Cicerô ipse doctus homô erat.
  153   Graecâs litterâs scrîbere potuit, quod eâs didicit puer.
  154   Hominês Graecî eum eâs litterâs docuerant.
  155   Multâs dîvitiâs capiunt.
  156   Côpiae Caesaris
  157   Caesar ipse dîvitiâs cêpit.
  158   Caesaris côpiae ipsae multâs dîvitiâs in bellîs cêpêrunt.
  159   Gerere bellum
  160   Virtûte gerere hoc bellum
  161   Prô patriâ hae côpiae cum virtûte bellum gerere dêbent.
  162   Quid aliud habês?
  163   Haec signa vôbîs dêmônstrâbô.
  164   Haec sunt signa illîus morbî.
  165   Philosophia hominem sine culpîs dîligit.
  166   Stultus autem dîvitiâs nimis dîligit.
  167   Per hâs viâs côpiae nostrae fugiunt.
  168   In amîcitiâ et sine cupiditâte venêrunt nostrî amîcî.
  169   Stabit cîvitâs sî populus valêbit.
  170   Populus valêbit sî suâs virtûtês alet.
  171   Nunc nullum tempus habet cônsul ipse.
  172   Dêbet illâs côpiâs fugere.
  173   Quisque sê servâre dêbet.
  174   Tê servâre
  175   Dêbês tê servâre.
  176   Tû ipse tê servâre dêbês.
  177   Ego autem remanêbô quoniam senex sum.
  178   Tôtâs tuâs dîvitiâs capient istî avârî.
  179   Etiam tuam vîtam ipsam amittês sî manês.
  180   Caput tuum amittês sî tê invenient.
  181   Diû nôn vîvês, si in hâc hôrâ cadês.
  182   Senectûtem nôn vidêbis quod vitam ipsam amittês.
  183   Acerba bella nôbîs nunc cecidêrunt.
  184   Deus sôlus nôs nunc servâre potest.
  185   Amîsimus prîncipia lîbertâtis.
  186   Nôs adiuvâbunt hae medicae.
  187   Illâs bene dîligimus.
  188   Illâs bene dîligimus, nam multa didicêrunt.
  189   Multa eâs docuêrunt illî medicî antîquî.
  190   Nostrâs virtûtês iungere dêbêmus in hîs perîculîs.
  191   Cum tuâ patientiâ meam ratiônem iungam.
  192   Cum tuîs animîs suam patientiam iunget.
  193   Ibi sênsimus amîcôrum nostrôrum signa.
  194   Hic medicus mâtrem meam servâvit.
  195   Nam multam sapientiam dê hôc morbô habuit.
  196   Ibi diû stabam.
  197   Ante illam hôram nihil habuî.
  198   Post illum annum multam sapientiam habuit.
  199   Quisque sua vitia habet.
  200   Nêmô igitur sine culpâ vîvit.
  201   Nullus tôtam vêritâtem in hâc vîtâ habet.
  202   Dî sôlî vêritâtem vidêre possunt.
  203   Dêmônstrâbô vôbîs viâs vêrae voluptâtis.
  204   Vîvite cum ratiône perpetuâ.
  205   Vôs gerite cum virtûtibus antîquîs.
  206   Fîliam suam saepe laudâbant.
  207   Propter magnum amôrem fîliam suam saepe laudâbant.
  208   Tû vêram sapientiam nunc habês.
  209   Ego autem haec nôn intellegô.
  210   Prô Deî amôre
  211   Haec prô deî amôre fêcêrunt.
  212   Dûxit côpiâs in agricôlârum agrôs.
  213   Dûxit Caesar suâs côpiâs in agrôs eôrum sed nôn in suôs.
  214   Habet illa fêmina nullum timôrem nâtûrae.
  215   Quisque saepe sua nimis dîligit.
  216   Nêmô sê satis amat.
  217   Sê creâbit rêgem, sî eî dâbis côpiâs.
  218   Ôlim erat pater senex.
  219   Suam uxôrem bene amâbat.
  220   Vêra amîcitia erat eôrum amôr.
  221   Beâtî vîvêbant in lîbertâte sine cûrîs.
  222   Nêmô eôrum beâtam vîtam capere potuit.
  223   Multôs bônôs annôs in illâ terrâ agêbant.
  224   Etiam eôrum senectûs multâs voluptâtês habêbat.
  225   Ille cârus huic erat, et haec illî.
  226   Nullâs acerbâs hôrâs habêbant.
  227   Nullae însidiae eôs cêpêrunt.
  228   Iunge studium cum patientiâ.
  229   Tum multa tibi cadent bona.
  230   Invênistî viam vêram ad tôtam sapientiam.
  231   Mitte litterâs ad nôs.
  232   Ubi dê tê audiêmus?
  233   Sub pulchrîs caelîs diû ibi vîvêbâmus.
  234   Facta sua et verba magna erant.
  235   Eius môrês nôn erant bonî.
  236   Suî môrês autem nôn erant sibi ipsî magnî.
  237   Populô ipsî Cicerô magnus vir erat.
  238   Date eî laudês perpetuâs.
  239   Prô Deô et patriâ
  240   Cicerô verba iungere magnâ cum sapientiâ potuit.
  241   Virtûs hominem Deô iungit.
  242   Per nautâs haec invênimus.
  243   Per populum poenâs dedêrunt.
  244   Per côpiâs Caesaris populus Rômânus multâs terrâs vîcit.
  245   Per suum frâtrem illôs terrêbat tyrannus.
  246   Per sorôris agrôs veniunt eius côpiae.
  247   Quid per sê êgit?
  248   Virtûs autem per sê nihil agit, sed cum homine.
  249   Haec dîxit.
  250   Nôbîs per eôs haec dîxit.
  251   Per hôs annôs multôs multa mala tolerâbâmus.
  252   Ibi per paucâs hôrâs remansit.
  253   Per illâs morâs illa fêmina eôs superâvit.
  254   Ante illôs annôs habuêrunt nihil.
  255   Ante illam hôram noster timor magnus erat.
  256   Virtûs glôriaque erant semper ante oculôs eius.
  257   Ante tê nullum timôrem in mê sentiô.
  258   Ante cônsul haec dîxit.
  259   Ante signum illîs dedêrunt.
  260   Illae magnae fêminae ante nôs fuêrunt.
  261   Dê eîs ante dîxit.
  262   Quid habeô ante oculôs meôs hodiê?
  263   Ante illud bellum nostra pâx nôn valêbat.
  264   Haec virgô bene docta est.
  265   Noster doctus cônsul multa cônsilia nôbîs dedit.
  266   Multa intellegis.
  267   Doctî multa intellegêbant, sed pauca dîcêbant.
  268   Doctî hominês philosophiam nôn semper amant.
  269   Nostrî doctî dê patriae malîs cogitâbunt.
  270   Magna erit huius fêminae doctae glôria.
  271   Hî librî doctîs hominibus sunt.
  272   Tibi dê illô doctô nunc dîcam.
  273   Quid sentîs dê doctîs?
  274   Doctôs adulêscêntês haec patria habet.
  275   In hîs temporibus, doctî vîrî nihil facere possunt.
  276   Audivistîne illum doctum hominem?
  277   Estne satis sapientiae istî doctô hominî?
  278   Nêmô doctus haec dicit.
  279   Signum sapientiae in vîtâ est patientia.
  280   Vêra signa doctî hominis sunt patientia et magna animî virtûs.
  281   Côpiae Caesaris signa nôn audîvêrunt.
  282   Signum enim magnum amôris dedisti.
  283   Da mihi signum tuî amôris.
  284   Nôn intellegunt haec signa hî puerî.
  285   Eius virî signa bellî per rêgis agrôs portâbant.
  286   Hôc signô vincês.
  287   Nostra signa cêpêrunt.
  288   Multa signa habêmus.
  289   Magnus numerus signôrum nôbîs est.
  290   Habêmus in nostrâ terrâ magnum signôrum numerum.
  291   Nullum signum invenîre potuimus.
  292   Signum côpiîs dedit Caesar.
  293   Laudês multâs Deô semper dabant.
  294   Prô eôdem homine
  295   Tolerâvî multa mala prô eôdem homine.
  296   Stabit semper haec cîvitâs?
  297   Nostra facta eam stâre adiuvâbunt.
  298   Sed aduvâbuntne etiam nostrî môrês?
  299   Scrîbet ille magna facta rêgis.
  300   In eius librô scrîbet illa facta.
  301   Ea in eô scrîbet.
  302   Côgitâte haec facta!
  303   Dêbentne hî virî poenâs dare?
  304   Eôrum facta vôbîs dêmônstrâbô.