XLII. De servitente qui emit linguas.

Quidam dominus habens servientem, dixit ei, "Vade
ad forum, eme nobis optimus carnes." Ille vadens
emit omnes linguas quas de pecoribus invenit venales
in foro, quas cum vidit dominus, irtatus est, credens
hunc esse fatuum. Et volens experi utrum fecerit ex
stultita, post paucos dies iterum dixit, "Vade, eme
nobis omnes pejores carnes quas in foro onveneris ve-
nales." Hic iterum ivit, omnes linguas animalium quas
invenit emit, reportavit ex coxit, et praeposuiot domino
suo. Dominus iratus, quare fecerit inquaesivit. Res-
pondit, "Nullum membrum carneum meluis esse scio
quam bonam linguam, et nullum vero pejus quam ma-
lam linguam." Et probavit predunter serviens prae-
dictus.