XCIX. De rustico.
AUDIVI de quodam rustico qui nutritus erat in fimo
et
foetore, qui cum staret ante apothecam ubi aromata
terebantur, non valens ferre odorem, corruit semivivus,
nec potuit convalescere aut comfortari, donec portatus
ad domum suam ad fimum et foetorem reverteretur.
______________