CXXXIV. De ballivo malo.

DE quodam a fidedingo, qui locum at personam signare
solebat, narrari consuevit, quod cum conscientia ductus
balliviam suam dimisit, et postmodum sibi et uxori
solita non venirent dona et exennia, statum suum
 
                          LATIN STORIES. 125

quoad animam melioratum et alleviatum graviter portare
cæperunt, inter se de ista fortuna conquerentes, et
finaliter concludentes quod melius esset ad solita redire
negotia; quod cum factum fuisset, uno die ipso equi-
tante horribilia cæperunt coruscare fulgura, sonare
tonitrua, et tempestates terribiles oriri, inter quas dia-
bolus in forma simiæ super equi collum se posuit, et
super eum derisorie cachinnans, Anglice dixit, "Welle-
come to wike, wellecome to wike," quod sonat in patria
illa, "Bene veneris ad balliviam tuam," cum duplici
replicatione. Qui nimio terrore correptus, voto facto
quod nunquam illud vel aliud simile exerceret officium,
per Dei gratiam a bestia illa liberabatur.
                            _____________