APPENDIX. 143
Mus agrestis villivum murem perducabat
Ad domum, qui vilia prandia ponebat.
Mus urbanus propriam domum requirebat,
Agrestem murem secum socium capiebat.
Urbani cellarium mox introierunt,
Et cibos appositos laeti comederunt !
Sed ut celerarium venire viderunt,
Ambo fugam capiunt, quia mortem pertimuerunt.
Mus urbanus cognita loca requirebat ;
Agrestis incognita devius pergebat.
Sic cum celerarius inde recedbat,
Prandia dimissa fugitives uterque petebat.
Urbanus agresticum coepit hilarare :
" Nihil est quod Valeat hic te perturbare.
Vescamus appositis, et nil vereare."
At alter pavidus caepit responsa parare.
"Bonis tuis fruere tibi praeparatis ;
Ego fruar tutius rebus paupertatis.
Tu times sollicitus hostibus armatis,
Tutius ego vescor hiis quae mihi sunt data gratis."
______________