APPENDIX. 161
Dum tractant de principe, leo postulatur
Rex illis constitui, si fides præstatur
Quod ferox non imperet; ille protestatur
Se cunctis humilem fieri: sic regna lucratur.
En ut rex statuitur, coepit effrænari
Et mox suis subditis dolos machinari;
Cœpit eos abditis locis sciscitari,
Carnibus innocuis cupiens semper satiari.
Singulatim singulis dolos opponebat:
Quis morbus, quæ gravitas, illos extorquebat;
Ægros et incolumes omnes occidebat,
Trux, nulli parcens, omnes jugulare volebat.
Sic demum cum bestias plurimas necavit,
E locis absconditis simiam vocavit,
Statum quærens corporis; ille nimis pavit,
Fraude dolum simulans caute responsa paravit.
"Tuus," inquit, "halitus, o leo, discessit
Velut nardus pistica cum fragrans olescit."
Blandis leo laudibus linitus mitescit
Ad modicum, sed post ejus pro carne macrescit.
Leo morbum simulat, medici vocantur;
Morbum non reperiunt cum nervos scrutantur;
Insuetos sumere cibos hunc hortantur,
Quales posse suum morbum sanare putantur.
Ait leo simiæ, "Carnibus sanari
Æstimo, sed vereor crudelis notari."
Illi dicunt licite talia patrari;
Simia cum reliquis profertur jussa necari.