170                    APPENDIX.

XXXIII. [DE LUPO PŒNITENTIAM AGENTE.]

Fuit quondam presbyter senex et sensatus,
Armentis et ovibus abunde ditatus,
Cujus diu copia lupus inpinguatus,
Incidit in pedicas tandem misere laqueatus.
    Quem cum captum tenuit, cœpit fustigare ;
Coactus est veniam lupus postulare ;
"Deo," refert, "voveo me non plus peccare,
Et tibi conditeor ; pro me, pater alme, precare.
    " Ne contempnas lachrymas mentis tam devotæ,
Mihi pœnitentiam conjunge, rogo te :
Nudis," inquit, " pedibus ibo Romam pro te,
Atque mei meriti jam participem facio te."
    Post ictus et ferulas passionis diræ,
Saver ille presbyter pietatis miræ
Lupo parcit rebido, nolens hunc perire ;
Ut commissa luat, Romam quoque jussit abire.
    Spreta lupus patria paternoque lare,
Romam petens illico pervenit ad mare ;
Ad navem se contulit volens transfretare ;
" Frater," ait nauta, " transibis non sine quare."
    Hic preces nultiplicat, illeque negavit.
Lupus ait, " Genitor meus prophetavit ;
Tria quondam nomita mihi commendavit,
Hæc monstrabo licet fieri secreta rogavit."
    Conducto navigio receptus est navi,
Afflictus jejunio sed et fame gravi :
Descendebat protinus navis in conclavi,
Tractus odore cibi simul illectusque suavi.
    Quicquid illic repperit devoravit totum,
Nil relinquens penitus, nec pastum nec potum ;
Tamen habens labium ad orandum motum
Sic javuit, reddens quasi flexo poplite votum.
    Coram nauta reddere promissum citatus,
Semel, bis, et tertio, est assoniatus ;
Tandem post multiplices minas sic est fatus,
" Qui bona dat justo, bonus est de jure vocatus."

                        APPENDIX.                    171

    Nauta refert, " Verum est " sed quid docuisti ?
Ante totum scivimus quicquid nunc dixisti :
Forma reddes alia quod tu promisisti,
Non evades, sic prosit mihi passio Christi !"
    Post longum litigium rixæque furoris,
Replicat oppositum sermonis prioris.
Hinc magis accenditur animus rectoris :
" Nos deridet," ait, " nihil inde sequestur honoris."
    Coram nauta denique lupus accersitus,
Super rebud graviter promissis quæsitus,
" Cautos," ait, " faciem vos livet invitus ;
Qui pravo servit, arat ille nihil nisi litus."

                [MORALITAS.]

    Tangit haec parabola modum perversorun ;
Qui mala retribuunt pro factis bonorum :
Sanctitatem simulant, vanum cor eorum,
Hiis bonum si confers, sunt praemia nulla laborum.