FABULA IV.

Vir lucri cupidus longinquos currit ad Indos ;
   Huic uxor casta vernat, eratque pia ;
Hanc socrui castæ commisit, et inde recedit ;
   Hæ Veneris ludo nequit egere diu.
Cœruleam faciem Venus huic depinxit, et ejus
   Exta Cupido nimis pallida torruerat.
Mate eam timuit injusta peste gravari,
   Quærens:  “Cur pallor inficit faciem ?”
Se captam referens nimium juenis per amorem,
   “ Cur hoc celasti, filia cara, mihi ?”
Pro natis natura potens vigilare parentes
   Vult:  genetrix natæ convocat inde Parim.
Invigilant epulis:  Ceres servitque Lyæus
   Ipsis, et mensa fercula multa tulit.
Hic Bacchus saliit auro;  sapit hic fera, piscis.
   Se fessos humeros mensa tenere docet.
Junctus cum Cerere vult luxuriare Lyæus,
   Ut generet Venerem, utitur ille nimis.
Abra citatur :  adest ;  facit illis nobile stratum.
   Hos Citharea citat adque jocos teneros.
Indulgent Veneri .  Misit fortuna maritum
                                                                    N
178                               APPENDIX

    Ad tectum proprium, quo sua sponsa fuit.
Hic tonat : haec surgit, et postae repagula laxat ;
    Non anus astuta condere quit Paridem.
Cogitat, et reperit artem :  dat ei pugoinem ;
    Ipsi, “Staque tacens, atque tene gladium.”
Terruit iste tacens sponsum, dum quaeritat :  is sit,
    Adstat cum gladio.   Socrus ait subito,
“Quidam stratilates conantes hume dare morti,
    A nobis ideo quaesiit auzilium.
Hos horrebat ad now :  tenet hic idcirco mueronem
    Quare bir grates contulit huic betulae
Nescius hic fraudis, “Sit, socrus, tibi gratia magne,
    Sic tibi dat laudes primopotentis apex.
Quisque probus debet fratri conferre jubamen :
    Nam qui juvare potest, non fecit, is perimit.
Gratulor in Domino Jesu ;  pariter residere
    Nos decet, et munus reddere grande Deo.”
Audi, qua fraude decepit femina sponsum :
    Heu quot adhue regnant qualibet urbe pares.
Lena Deum perdit, fratem castigat, et omnes
    Bires enerbat corporis illa, cui
Egregiam fuscat animam , foruli cito fauces
    Constingitque, dies sincopat haec hominis,
Qui Christo servit, divina juce potiri
    Post hanc, huic dabitur mens, satietur ea.
Hic visus domini dat jugia pascua justis ;
    Hic nitido jubare verus Apollp micat.
Hic est perpetua ;  non hic Alecto ; Megaera,
    Cumque sua socia, jura docere queunt.