APPENDIX.
183
FABULA VII.
Vir quidam senex capiens in nocte soporem,
Cum muliere sua credit adesse Parim.
Clamitat, "O mulier, mihi moechus adesse videtur."
Haec ait, "In somo par mihi forma patet."
Percipit hunc iterum : palmis palpavit, et hujus
In tellure fore senserat hic aratrum.
Exultans dixit, "I, fer mihi, sponsa, lucernam."
Se laesam dicit haec fore peste gravi.
Hunc huic committit, quaerens incendere lumen :
Haec subito surgens, hic vitulumque
locat.
Vir venit et reperit vitulum, quaerens ubi moechus
Sit : mulier verbis increpat hunc acribus.
Affines mane mulier sibi convocat omnes,
Dicens, vir pareret scandala crebra
sibi.
Tunc vix eam nimium precibus rogavit amicus,
Ut donet veniam, parcere curet ei.
"Do veniam tibi vix," ait haec, "de crimine tanto :
Si te poenit do sceleris veniam.
Nam quicunque petit veniam lacrimis, sibi danda
Est, ut sanctorum testificatur apex."