184 APPENDIX.
A patre pulcra nimis nato virgo sociatur,
Quam sataire nequit viribus
ille suis.
Ejus equus fessus ; jubet haec complere diaetam ;
Ille, labore licet,
lassus, inersque, piger.
Anno completo cadit in foveam lupus atrox ;
Assunt rusticuli,
de nece sunt queruli.
Hi dicunt, laqueo, quidam flamma perimendum
Esse lupum : tumulis
hi tumulare volunt.
Hic dicit, poenam se nosse magis truclentam,
Qui petit duplicem
semper inire thorum.
Consulit, ut mulier mala statim, quae solet omni
Dolo esse plena, pro
nece detur ei.
Legitimam crudam crucibus facis graviorem
Esse refert, "credat
quilibet ista mihi :
Poena necis transit ; haec crude semper adurit
Cor sponsi : fraude
qualibet illa nocet."
Quaeritur inde lupus, si gliscat ducere sponsam,
Ut possit vitman continuare
suam.
Nec mora : raptor eis fertur responsa dedisse
Talia, se nolle ducere
legitimam.
"Nexibus uxoris nullam servat microcosmus
Majorem poenam,
credite ruricolae.
Carius insignem mortem necis volo ferre,
Quam cruce perpetua
cum muliere lui.
Femina prava nece scio quod praeponderat omni :
Mors transit
subito, femina crebro nocet.
Femina lethale virus serit, atque plagas net,
Cum quibus irretit
corda Paris stolidi."